Rozdział 34

  Niebo było zachmurzone, jak często w Anglii. Obudziłam się i zostawiłam śpiącego Nialla
i ledwo przytomna zeszłam na dół.
Conor już nie spał. Robił sobie śniadanie. Równocześnie nucąc po cichu swoją piosenkę
Can't Say No.

-O obudziłem Cię?

-Nie ty. Niall znowu mówił przez sen.

-Ha ha.

-Ale zapachyy. Znajdzie się troszkę dla nowej koleżanki?

-Zobaczymy, zobaczymy.

-Nie daj się prosić. - dośpiewałam jego końcówkę piosenki:

I'm like Houston I think we got a problem.

-Znasz to? - zapytał.

-Owszem.

-Jestem z ciebie dumny. Możesz dostać śniadanie.

-Ależ dziękuję.

-I jak smakuje?

-Tak pysznie jak pachnie. Dzięki.

-Spoko. Pójdziemy potem do biblioteki? - spytał.

-Jasne, pójdziemy na miasto to wstąpimy. Czytasz?

-Gdy mam czas.

Usłyszeliśmy jak po schodach schodziła Mary i Harry bo śpiewali piosenkę Call Me Maybe.

Oboje ja kochali.

-Czy wszyscy dzisiaj chcą śpiewać? - szepnął do mnie Con.

-Chyba.

-Zróbcie nam coś do jedzenie. - oparła się o ręce brunetka.

-Coś ci się nie pomyliło? Weź się rusz i zrób. - odpowiedziałam.

-O robicie śniadanie. Mi tez możecie. -uśmiechnął się Nialler.

-Nam teeż. - Już wszyscy byli na dole. Śpiewali, fajny początek dnia.

Najlepsze było to że każdy śpiewał co innego.

Hazz i Marina jak było powiedziane Call Me Maybe.

Niall wymyslił sobie jakąś piosenkę że jest głodny.

Zayn i Lou - Barbie Girl.

Conor- Only Girl.

Liam - sorry for party rocking.

A ja- I gotta feeling.

-Dobra wystarczy. - klasnęłam w dłonie, jak skończyłam śniadanie. I było tak głośno że już mnie głowa zaczynała boleć.

-Czeemu? Fajnie byłoo. - zrobił smutną minę Niall.

-Jedz już. - podłożyłam mu talerz. - tylko nie za długo.

-Boo?!

-Bo wychodzimy. - wzięłam Louisa na bok żeby przygotował samochód.

Pojechał go zatankować i gdy wrócił wszyscy już byli gotowi.

Pojechaliśmy pierwsze do Chelsea Physic Garden którego nie miałam okazji wcześniej zwiedzić z przyjaciółką.

-To gdzie teraz? - zadał pytanie Tomlinson. Szepnęłam mu nazwę na ucho.

-Gdzie jedziemy? - pytał namolnie Niall skojarzyło mi się to z osłem od Shreka jak pytał "Daleko jeszcze, daleko jeszcze?"

-Zobaczysz jak dojedzemy.

Dotarliśmy...

-Ooo to tu chciałaś jechać.

Stonehenge! Najprawdopodobniej związany był z kultem księżyca i słońca.

Rozmowa Hazzy z mamą.
-Cześć synku.
-Hej. Coś się stało?
-Nie. Mógłbyś przyjechać do nas z przyjaciółmi? Chciałabym poznać te dwie dziewczynki
o których mi mówiłeś.
-Możemy, tylko jest z nami jeszcze jeden chłopak.
-No to dobrze. Im więcej tym lepiej.
-Nie zwalimy się wam na głowę?- spytał Harry.
-Ależ skąd. Sama cię zaprosiłam także wybij sobie z głowy że mi się zwalicie na głowę.
-Dobra, to wyjedziemy za jakąś godzinę bo jesteśmy w Stonehenge.
-To czekam. Paa.
-Pa mamo.
***
-Słuchajcie! Mama dzwoniła. Chciałaby żebyśmy do niej przyjechali, chce poznać Conora, Julie i Mary. - wrócił do nas Styles.
-To jedziemy do Londynu i do teściowej. - zażartował Louis. Wszyscy się zaśmiali.